Sensizlikle Üşüdüğüm Köşebaşları

Sen sıcak ellerde ısınırken,
Ben yokluğunla üşüyorum.

Köşe başları mekanım olmuş,
Rüyalarla bile orada buluşurum.
Uykuya dalarım titrerken.
Bana mevsim yok!
Her mevsim aynı şeye çıkar.
Tek sen varsın
''Güneşimi getiren''
Bir araba farı ışık olur resmine.
Yanımdan geçer gider ve
Hemen bir buse kondururum
Işığı kaybetmeden.
Belki son nefes burada alınır.
Belki de bu kadar aradan sonra,
İlk güneşimi burada görürüm.
Bekleyişteyim
Donmadan gel ısıt beni...

Yönüm hep aynı.
Sana dönük.
Sırtım sokak tabelasına.
İsmi okuyunca acıtıyor!
''Hüzün sokağı''
Kaç delikanlı uğrar yanıma.
Ben de sendenim diye.
Oturur yanıma dertleşiriz.
Ben ona seni anlatırım.
Sıra ona gelmez.
Bitiremem seni!
Biraz ara veririm
Gözlerimdeki yaşları silmek için.
Ama dalar giderim.
Sana gelirim.
Duman duman seni çekerim.
Ciğerlerim parçalanır.
Sen hiç hissetmez misin beni yanında?
Ben seninleyken her anında…

Eğer dermanım olur da
Kalkarsam ayağa,
Çekip gideceğim.
Yanımda olduğun günleri,
Olmadığın günlere katıpta...
Biliyorum ki elimde bir şey kalmayacak.
Sıfırdan başlayacağım.

Eğer bir gün pişman olupta,
Getirirsen beni aklına.
Uğra hüzün sokağına.
Gitmemiş olursam gör halimi.
Eğer gitmiş olursam,
Sakın unutma ''seni çok sevdiğimi''...