Sensizlik4 Şiiri - Ramazan Güleryüz

seni hep beyaz gelinlikler içinde düşünürdüm
sevgim gibi saf, temiz, el değmemiş ve sahte sevdaların kirletilmişliğinden uzak
hiç aklıma gelmezdi sevgini kefenleyip
seni yüreğimde öldüreceğim
ama aşık olmak ve sevmek öyle bir his öyle bir duygudur ki
küçük bir gülümseme mutlu eder
uçarsın sevda yüklü mavi boşluklarda
ya da yarin bir çift acı sözü kahreder
öldüm dersin, ama bilemezsin ki ölen senin hislerin, duyguların
senin o öpmeye kıyamadığım dudaklarında çıkan acı ayrılık kelimesi
sonun oldu sonsuz sevginle dolu yüreğimde
cenaze namazını bile kıldım, birgün değil
ben de öldüm senin ile hergün
ama korkma ben senin gibi basit bir sevda katili değilim
bir çırpıda yüreğimden silip atacak
seni yüreğime öyle bir gömdüm ki sadece seni öldürdüm
sevgini mezar taşına yazdım
sevgimi şiirler yazarak aldattım
biliyorum ki senin gibi basit sevda katilleri oldukça
yitirdiği sevdası uğruna şiirler yazacak
yüreği yaralı, gözleri kanlı bir o kadar da delikanlı
yüreksiz can taşıyan bedenler olacaktır
artık yaralı yüreğim terkedilmiş kafesinde
son çırpınışlarında
unutulmuşluğun verdiği çaresizlik ve kimsesizlik içinde
çünkü sevgin ile doluydu
aslında o yürek benim değildi,bende yaşayan sendi
ama sevgi ile nefret o kadar ince bir çizgiyle ayrılmış ki
birbirinin ikiz kardeşi gibi
ve sen bilinmez bir macera uğruna beni terkedince
nefretim sevgimi yargısız infaz etti
bu yüzden seni gönül kafesine müebbet hapsetti
en acısı da bu ya
ne başka birini sevebiliyorum ne de seni unutabiliyorum
sevgisiz de yaşanmıyor, zaten yüreğim buna hiç yanaşmıyor
gözlerim sonbahar yağmurları ile yarışıyor
ya gel manasız bakan bu gözlerime anlam kat
ya da beni öldür bu yüreği benden söküp at