Seni çok özlüyorum,
Seni hala çok seviyorum,
Sen yoksun, artık ben yalnızım,
Seni hala, hala çok seviyorum...
Ama seni beklemiyorum,
Döneceksin, tekrar elimi tutacaksın,
O güzel sıcak yeşil gözlerinle bana bakacaksın,
Yorgun gönlüme tekrar heyecan vereceksin...
İşte bu hayallerle seni beklemiyorum artık.
Beni bıraktın yeniden kendimle,
Mutluydum, şimdi değilim, sensizim...
Ama hayat devam ediyor,
Belki senden çok daha iyi çok daha güzel,
Çok daha samimi,
Ve en önemlisi duyguları olan birini bulacağım.
Ama yinede seni seveceğim, özleyeceğim...
Biliyorum pişman olup döneceksin birgün,
Ama o gün, o gün belki ben artık yalnız olmayacağım,
Seni hala seviyor, özlüyor olsamda elini tutamayacağım,
Gözlerine bakamayacağım, öpemeyeceğim.
Yapamam, çünkü ben ihanet nedir bilmem.
Dönersen hemen, belki yine sarılırım sana sevgiyle,
Ama yine bırakacaksan dönme,
Döneceksen bu kalp açık şimdi seni içeri almak için,
Bu eller kollar hazır seni sarmaya,
Ve bu beden hazır ömür boyu seninle yaşamaya...
Seni hala çok seviyorum ve çok özlüyorum,
Döneceksen şimdi gel, dönmeyeceksen,
Eğer dönmeyeceksen, yolun açık olsun...
Benle yada bensiz gönül ister mutlu ol,
Ama biliyorum olamayacaksın.
Ah bu altıncı hissim! Hep haklı çıktı...
Ben seni hala seviyorum.
Neyseeeee....
Kayıt Tarihi : 11.3.2008 03:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir haftasonu şiirdede anlatıldığı şekilde bir duygu çalkantısı yaşarken birdenbire aklıma geldi ve aldım kağıdı kalemi elime, belki 3-5 dakikada yazdım... Beğenmedim ama içinde duygu var, birilerine serzeniş var, teessüf var vs. vs. Her şiir edebi olacak diye birşey yok değilmi? içimden geldi yazdım :)) Ama hiç düşünmeden, öyle döküldü kağıda işte! ...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!