Sensizlik Zor Şiiri - Kadir Güler

Sahilde el ele tutuşurduk.
Güneşin batışında seyrederdik durgun denizi.
Düşünürdük gelecek güzel günleri.
Hayaller kurardık, en derin duygularla.

Dalgalara inat koşuşurduk uçsuz bucaksız kumsalda.
Her defasında buse kondurdum dudaklarına.
Yorulurduk, otururduk kumlara sere serpe.
Çok hoşuma giderdi senle kumsalda oturmak.
Bakardım derin derin güzelliğine.
Alamazdım gözlerimi güzelliğinden.
Bıkmadan usanmadan hep bakardım gözlerine.

Akşamleyin çay bahçesinde seyrederdim mehtabı.
O güzel iğde ağacının altında.
Senin kokunla karışırdı iğde kokusu.
Seni solurdum her nefeste.
Çok hoşuma giderdi ay ışığında ellerini tutmak.
Hoşuma giderdi gülüşlerini duymak.

Hiç istemezdim ki gece olsun.
Yaklaşırdı ayrılık vakti her saniye.
Kaçmak isterdim senle her defasında çok uzaklara.
Her şeyden, her yerden uzak.
Sadece sen ve ben.

Ayrılık vakti gelirdi her defasında.
Bırakmak istemezdim seni ne olur sende gel!
Ellerim ellerine kenetlenirdi hep.
Evet şimdi anlıyorum sensizlik zor.
Hem de çok ama çok zor.