Ben düşerken sokaklara
Sensizlikten yalnızlıklardan
Elimden tutup kaldıran olmadı
Dermanı kesilmişti ayaklarımın
Taşıyamadı beni o anlarda bıraktı
Yatağım zannettin düştüğüm yerleri
Ben düşerken sokaklarda köşe bucak
Sensiz dim yalnızdım kendimi bilemedim
Bir el bekliyordum beni hatırlasın kaldırsın diye
Çareler kuş olup uçmuş sanki yoklar ortalıkta
Dertler yığınla başımda yuvalanmış
Gönül dünyam hüsranlara büründü
Düştüğüm zamanlarda çok zorlandım
Çabaladım kalmadım umut yok
Kaldırsın yerlerden beni diye
Bir el aradım tutunmak için çaredir sandım
O anlarda yanımda sensizlik ve yalnızlık vardı
03.11.2012 Muratlı
Mustafa İleriKayıt Tarihi : 15.1.2013 22:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!