Sensizlik ve sessizlik Şiiri - Saklı Kalp

Gözyaşlarım kurudu nerdesin
Verdiğin çiçekler soldu gelmedin
Niye umıt verdin de sevmedin
Ben de insan değil miyim

Ben unuturum seni
Ama nasıl unuturum geçen günleri
Söylesene sen nasıl unuttun günleri
Sen beni sildin ben de sensiz günleri

Sensizliği sevmek seni sevmekten daha zor
İnan bana sevdiğim görme beni hor
Ben de isterdim mutlu olmanı
Ama benle mutlu ol isterdim biliyorum ki çok zor

Seni görünce yanan yüreğim artık kül oldu
Seni görünce gülen gözlerim gözyaşlarıyla doldu
Verdiğin çiçekler ilkbaharda soldu
Yaz ayında geceler gündüzden uzun oldu

Suçlu sen değildin sana aşık olan kalbim
Belki de senin ellerini tutan ellerim
Ya da senin gözlerine akmak isteyen gözlerim
Belki de sana söylediğim sözlerim