Sensizlik Üşütüyor Şiiri - Filiz Işıkkent

Bu gece gel.
Üşüyorum...
Rüzgar değil de,
yokluğun çatlatıyor dudaklarımı.
Rüzgarda değil,
yokluğunda buz kesiyor bedenim
Gece uykularımda,
seni örtünürüm üstüme
şefkatinle,varlığınla,nefesinle ısınmak için
korkarım ayak ucum sensizliğe değse.
Sen bu gece gel.
Hem gelmeden gidilmez.
Gel ki sabah yastığımda,
alıp gidebileceğin bir başın olsun.
Gidersin yine, gelmemiş gibi
Sen iyisimi gel.
Üşüyorum...