Tren yolculuklarıyla bıraktım sensizliği
Çığlıklarda unuttum yaşayamadığım hayalleri
İstasyonun hasret havasında kayboldum çaresizliklerde
Geceyi yırtarak gelen trenle son buldu umutlarım
Uçurdum sensizlikteki unutmabenileri
Buz gibi rayların soğukluğunda
Sensizliği soğuttum yüreğimde
Avuttum gönlümdeki sensizliği gözyaşımlarımla
Kompartımanlarda kokar ayrı bir aşk kokusu nergisler
Her istasyonda bir ümit perçinleşir
Tren çığlığı gam vurur sensizliğin yalvarışlarına
Sözler çıkamaz sensizliğin acizliğinde
Kayıt Tarihi : 7.4.2015 14:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
kara trenler alır gider hasreti bırakır çaresizliği bazen kavuşturur bitirir özlem sancısını
Buz gibi rayların soğukluğunda
Sensizliği soğuttum yüreğimde
Avuttum gönlümdeki sensizliği gözyaşımlarımla ----Mahmut bey kutlarım güzeldi beğeniyle okudum .
Hasret yüklü yürek sesinizi kutlarım Mahmut Bey,Güzel şiirinizi beğeniyle okudum. Emeğinize kaleminize sağlık.
TÜM YORUMLAR (2)