Bir alay ben dolu sağım solum...
Ne yana dönsem;
Sensizlik boşluklarına yuvarlanıyorum...
Bir türlü kabul edemiyorum yokluğunu
Dönüp dolaşıp kendimi aynı yollarda buluyorum...
Kaça kaç kere...
Bölünür, yanılır, ölünür bilmiyorum...
Kalabalık feryatlar ağrıtıyor başımı...
Canımdan öte bir can acıyor sinemde
İçimin içi içi yangın yeri...
Toparlanmamı tavsiye ediyor dostlar
Bilmiyorlar kendimle olan kavgamı
Ne yaptıysam nafile...
Hep sana çıkıyor tüm yollar...
Sensizliğin acı çığlıkları yankılanırken içimde
Sevmiyor diyor içimdeki sesler sevmiyor.
Sevse böylemi yapardı.
Sensizlikte ölüyorum her gün yeniden...
Kayıt Tarihi : 31.12.2015 12:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)