Rüyalarımdaki gibi
dipsiz kuyulara düşüyorum.
Senin dışında hiçbir şey
mutlu etmiyor beni artık.
Neye el atarsam
solup kuruyor.
Etrafım görünmeyen
duvarlarla çevrili.
Sana gelemiyorum,
sana kavuşamıyorum.
Geceleri kuytu sokaklarda
çocuklar gibi ağlıyorum.
Ben bitiğim,
ben garip,
ben sana muhtaç.
Benden sonra sen ol,
senden sonra ben olayım.
Karanlıklarda kalmayayım.
Ay ışığı ol aydınlat.
Işığım sönmüş,
güneşim uyumuş,
gözümün feri kaçmış,
etrafımda ateş böceği bile yok.
Her taraf karanlık,
her taraf yalnızlık.
Yüreğimde yanan
ateş ısıtıyor bedenimi.
İbrahim’i yakan ateşte üşürüm.
Güneşte olsam üşürüm,
cehennemde üşürüm.
Senin olmadığın yer
soğuk olur, ben üşürüm.
Kayıt Tarihi : 17.10.2018 21:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
18 KASIM 2017 CUMARTESİ
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!