Caddeler sensizlik kusuyor duvarlarıyla
Kalabalık yalnızlık haykırıyor bakışlarıyla
Ezmek istediler;
Duygularımı
Perdeler kapatmışlardı gözlerine
At gözlükleriyle ilerlememi istediler benim de
Umursamaz yaşamımla boğdum
Her seferde boşlukları…
Çıktım en yükseğine şehrin
Binaları seyrettim
İçinde yaşayanları düşünmedim hiç
Rüzgarla seviştim
Yağmur üstünde ki fırtınalarda
Canım bir başkasını değil
Yine seni istedi
Boş yatağıma uzandığım da
Dudaklarını istedi dudaklarım…
Gözlerim gözlerini aradı karanlıkta
Süzüldü yine birkaç damla yaş
Dudaklarıma kadar
Ve
Durdu isyanlarıyla….
Kayıt Tarihi : 15.5.2009 02:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!