Sensizlik Sendromu Şiiri - Barut Can

Yıllar yılı inanmasam da aşkın büyüsüne
Binlerce kez inkar etsem de sevdiğimi kendime
Uykusuz gözlerim haykırır yalancı diye yüzüme
Sensizlik çok ağır geldi şu yoksul kalbime

Defalarca denemiş olsam da gitmeyi buralardan
Sen kokuyorsun diye kopamadım bu sokaklardan
Her köşesinde senden bir hatıra senden bir anı
Karış karış geziyorum bomboş kaldırımları

Sayende tattım sevmenin tadını
Misliyle ödedim aldanmamın cezasını
Unuttum artık dostları arkadaşları
Tanıyamaz oldum aynada gördüğüm adamı

Kalp kırılınca böyle oluyormuş demek
Kafi gelmiyor üzülme , özür dilerim demek
Gelmiyor içimden eğlenmek gülmek
Hobi oldu artık sabahlara kadar içmek

Seni sana anlatsam nefret ederdin kendinden
Bana yaptığının farkı var mı zulümden
Gönlüm farksız yıkık dökük viraneden
Gurur duyuyor musun yarattığın eserinden

Kapatsamda bu aşk sayfasını
İçimde yaşıyorum her türlü sancısını
Düşürsem de dilimde senin adını
Sensizlik sendromu altüst etti hayatımı …

12.08.2017 BaRuT