Sen olmadan mahkumum karanlığa,
Yüreğimi burkan bir ağırlık...
Bahar getir, doğ dünyama!
Güneş gülüşün, can veren aydınlık...
Yokluğun büyük, sığdırılamaz boşluğa,
Dipsiz kör kuyuda ıssızlık...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta