Sensizlik Saati Şiiri - İsmail Gülmez

Sabrım sınırlarını sarsıyor,
Sürgün sevdaların solgun serinliğinde.
Susmuş suretim, siretim sızlanıyor,
Savrulan sözlerimin sahte sessizliğinde.

Silinmiş sular sahilden, sensizliğin seyrinde,
Solmuş, serabın sadıkane sümbülleri.
Sabahlar suskun; sarı, serin sonbahar,
Sırılsıklam sevdalar, serzeniyor sevgi sözcükleri.

Sensizlik sokuluyor, senden sonra sineme,
Siyah semanın sisli sızısı siniyor.
Sermestim savrulan saçlarının serinliğinde,
Sözlerim sadece seni söylüyor, sensizlik saatinde.

Sevgisiz sokakların sabıkalı sevdalısıyım,
Sılayı sayıyorum, sonsuzdan silerek saatleri.
Soğuk simalardan sevdiğimi soruyorum,
Susuyorlar, söylemiyorlar; saklıyorlar seni.

Sen saklandıkça, sen sarıyor sinemi,
Sen saklandıkça, sen soluyor,
Sensizlik saati.