Özlemini ektiğim bahçede gözlerimi kapatıp,
hasretinle inleyen sensizlik rüzgarlarını dinliyorum.
Kıyamazken çiçeğinden bir yaprak koparmaya,
şimdi başka bahçelere savrulduğunu görüyorum.
Sonra, her tanesinde bin acıya gebe olan toprağın,
gözyaşlarıma hasret, yolumu gözlüyor.
Öyle aciz,
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Ne güzel demişsiniz
şiirinizi
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta