Bu kaçıncı gözyaşı uğruna veda eden gözlerimden
Ve kaçıncı gece iflas bayraklarını açışı yüreğimin
Şarkılardan düşmüş nağmelerin sığmadığı çığlıklarda
Ne biçim sessizlik ki bu, kulakları sağır eden…
Daha bir uzaklaştırdıkça günler seni bana
Geceleyin geçmişe kurduğum saatleriyle, istiyorum uyanmayı
Bir an olsun yaşanmamış olsun diye her şey
Tıpkı sen ve ben gibi beraber, aynı ölebildiğimiz hayallerden…
Gidişinde öyle kocaman bir yara değildi aslında
Bir sensizliğini bırakırken yanı başımda
Koca bir bedenin içini bomboş etmeden gitseydin eğer
Yaşayabilirdim sanıyorum acınla, acıyarak da olsa…
Kayıt Tarihi : 22.7.2008 01:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!