Sensizlik nasıl bir şey biliyormusun sevgili
susmak bilmeyen bir feryat oluyor,gece
ve ben o gecenin içinde
sensizliği bensizlikle sınıyorum bir daha
dilimde bir şiir kesiği oluşuyor
art arda sıralanmış dizelerin sızısında
ve her dize sensiz geçen saatlerimi anlatıyor
o kesiğin acısında
sonra oturup karyolanın ucuna
seni anlatan sözcüklerimin ağlamasını dinliyorum içimde
evdeki saatlere takılıp kalıyorum
duvar saatleri
kol saatleri
cep saatleri
bütün saatler sensizliği beş geçiyor
onlar bile ağlıyor halime
ben ağlıyorum göz ağlıyor
yatağım yorganım ağlıyor
ağzımda sensizliğimi anlatan
cümleler çürüğe çıkmış sanki
dudaklarımdan çıkan söz ağlıyor
şimdi sensizliğe gömmüşüm yaşlı yorgun kalbimi
dışarda tüm şehrin ışıkları tek tek sönüyor
ve ben sessizce saklanıyorum
sensiz kapkara gecenin bir yerinde
kimsenin beni göremeyeceği en kuytu yerimde...! ! !
Kayıt Tarihi : 13.9.2019 13:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!