Sensizlik Mevsimi Şiiri - Tarık Şahin

Tutunamadık birbirimize,
Kasımlarda savrulduk.
Kaç kez,
Kaç kez yitirdik sevdamızı.

Son baharıydı,
Gözlerinden dökülen,
Ayrılığın gözyaşlarının.

Ki sana hasretti.
Bu ten.
Çiçekler verilemedi henüz,
İlkbaharı beklerken özlem.

Dayanılmazımdı.
Varlığın,
Ve de yokluğun.

Sarı yaprakların,
Dallarına vedası mıydı?
Seni kaybetmişliğim.
Yoksa ağlamaklı ellerimin,
Matemi saçlarına.

Yüreğimin kıyılarına,
Vururken hasretin dalgaları.
Bir rüzgar çıkar,
Alıp götürür beni,
Ben yine kalırım rüyalara.

Sahipsiz bakışların,
Bak şimdi,
Göçeden kuşların kanatlarında.
Soğuk ayrılıklardan,
Sıcak gölgelerine,
Sensiz mevsimlerin.

Ey! Gök-
-Yüzüne ağlarken sevdiğimin.
Geri dönülmez uzaklarda,
Artık kuşların.

Perişan tüm pişmanlıklar,
Günler yavan,
Günlerim var haram.
SENsİZlik mevsimlerim,
Sensizlikte zaman.

(8 Kasım 2007 - Gerze / SİNOP)