Sensizlik Meselesi Şiiri - Harun Sarıkaya

Bazen çok içten anımsıyorum seni
Mesela yürüyorum kapkara bir sokakta
Sesin geliyor kulağıma
Ne pes ne tiz olan vasat sesin
Bir ara kapatıyorum gözlerimi
Sen geliyorsun o kara perdenin önüne
Bu güzelliği tarif edemem kelimelerle...
Dümdüz bir ovada kamp kuruyorum
Bir rüzgâr esiyor mesela
Derin derin içime çekiyorum
Birden sen kokuyor dört yanım
Beynimde serotoninler yüksek irtifalarda geziyor
Ara ara seni düşünüyorum mesela
Tam derine dalacakken
Ellerin tutuyor elimi
O bir şey anlatırken muhteşem kıvrımlar verdiğin parmakların...
Yüzüm okşanıyor birden
Narin ellerin yüreğimi titretiyor
Bir yağmur yağıyor
O sıcacık kıyılmış kumun üstüne damlalar düşüyor
Kafamı göğe kaldırıyorum
Yüzüme gözyaşların damlıyor
Akmasına kıyamadığım gözyaşın
Seni unutmak mümkün olmuyor
Gittiğim her yer her şey bana seni anımsatıyor
Bir ara tak edecek ayrılık bu cana da neyse
Gözyaşlarından öperim...