Yokluğuna alışamadım
Varlığın umudumdu
yüreğime
acını gömdüm
damarlarımda acınla
yaşıyorum
canımın canı can anam
sensizlik çok zor nurlu yüzünü
çizdim yüreğime
kanıma kan oldu
yokluğun
sensiz yaşamak
olmuyor be anam
yokluğuna
alışamıyorum
sen dünyamızdın
sen yaşam umudumuzdun
sen her şeyimizdin
sensiz olmuyor
sensiz yaşanmıyor
bu kahrolası dünya
be anam
yokluğun
kurşun gibi ağır
gömülürken bağrıma
ağlamalarım geri getirmiyor seni
yapayalnızım annem
yapayalnız
sensiz hava bile ağır
be anam.
02.10.2017/OLTU
Kayıt Tarihi : 29.11.2017 14:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Rahmetli anama.
Kadın dünyanın Anasıdır rahmet gibi
Kadına değer vermeyen niye dolanır insan gibi
Emeğe yüreğe sağlık
Saygılar
TÜM YORUMLAR (1)