Sensizlik kitabı Şiiri - Mustafa Pınarbaşı

beni benden götürensin

tebeşir beyazı misali

kara tahtada ok

sensizliğin uzanmadığı dal

girmediği delik yok

sensizlik beni vakârımdan vuruyor

kaynıyor iç içe elif,bâ,ta

elde kalan mukadder bir hata

yâni, bu dağlar devrilmeyesi

çün,koynumda biriktirdiğim

kimsenin bilmediği

külah külah dualarım var

sensizlik bir kaşık su

sensizliğin görmediği

hiçbir okyanus yok

fırtınalar kopmadan

yağmurlar bastırmadan önce

mahvet beni,diliyorsan

mahvımın dudaklarına bal sürdüm

ne ki

uyanmayacağım yarın belki,

işte o'dur asıl mahv

sensizliğin istanbul gibi bir karanlığı var

sensizlik

bir trajik mevsimdir

duvardaki şamdan kadar

ne yöne gideyim şimdi akılsız başsız

nereye yönelsem,galeyandayım

zambaklar açmıyor artık vâdilerde

heyhât,kar delmiyor

kardelenler ilk defa

ne zirveler kalmış yerinde

ne alçaklarda denizlerin tatlı uğultusu

sensizlik no smoking

sensizliğin ortasında

kalbimi deliyor su

Mustafa PINARBAŞI

.