Sensizlik kırıntıları

Sensizliğin kırıntıları yüreğime
Doldukça
Eskisi gibi gülmek gelmiyor içimden
Anılarım ve hayallerim soğuk bir akşam
Pencereme düşen buz parçaları gibi
Düşüyor yarınlarıma
Rüyalarıma yansımıyor özlemlerin
Avucumda kırık dökük resimler
Sessiz çığlıklar
Sabahları
Koynuma girmiyor sensizliğin
Bıraktı hasret doğumları
Aynaya baktıkça özlemlerinin
Porteleri yansımıyor
Gözlerimden dökülüyor kuru tav olmuş
Ayrılık yaşları
Dudağımdan kızgın soğuk kristalleşmiş
Haykırışlar
Ömre karışıyor
Ellerimi titretiyor imkânsızlık sensizlik sarsıntıları
Ve
Senden başladım unutmaya kendimi
Sol tarımdan dipsiz karanlık olan
Çaresizlikleri çırpınışları
Yalnızlığın yaktıkça umutlarımın kırıntılarını
Ömrün de yokluğunun varlığının arasında
Koktun
Sensizliğinin yıldız parlamalarıyla
Son noktayı koyuyorum