Sen yok olsan şimdi, olmasan dünyada
Ben kalır mıyım
Ne olurum
Nasıl olurum
Kolu kopmuş gibi mi
Gözü görmez gibi mi
Tüm renkler silinir mi
Her yerin görüntüsü aynı mı olur
Dilim dönmez, elim yazmaz mı daha
Hiçbiri karşılamıyor
İçimde düşüncesinin bile yarattığı boşluğu
Uçurumu
Sensizliği...
Kalbim alınmış gibi olur
Artık kalpsiz olurum
Yollarda yürüyen bir zombi
Şimdi hangimizin bunu gerçekte yaşayacağı düşüncesi
Beynimden hep kovduğum
Bu düşünce
Kapladı hücrelerimi
Yaşlar gözümden değil
Göğüs boşluğumdan akıyor sanki
Ama öyle ki
Seni öyle seviyorum ki Ulviye...
Benim biricik meşem.
Bunu senin yaşamana da
Kıyamayacak kadar
Neredeyse bu acıya
Razı olacak kadar
Ne olur...
Hep etrafımda kal
Sakın
Bir yere ayrılma
Dünyamdan...
(15-08-2003)
(Ulviye’ye)
Kayıt Tarihi : 17.1.2004 19:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!