Sensizlik hüzün Şiiri - Yükselen Yağmur

sen gideli perdeler duvarlar hüzün
hüzünlü sokaklar dolaşıyor içimde
hep hüzünlü şarkılar çıkıyor önüme
hüznün içine düşüyorum
biraz da üşüyorum

kederli notalar üstünde sözler akınca
melül melül ve içinde sen

kırışıksız bir çarşaf gibi uzanmışım denize
pırıl pırıl bir sabah doğuyor
giden gemiler dönüyor
dinledikçe doyamıyor insan

tam ayarını bulamadım mutlu oluyorum bazen
bana çok yakışıyor bu duygu
yoksa biraz daha mı giysem

sen senden başka bir şeysin
senden sana kadar uzanıyorum
sana bırakıyorum gözlerimi
ufuklarda aheste aheste seni gezsin
akşam oluyor günler

Öyle kırılganım ki birde
hüzün eklenince nem kapıyorum havadan
sesin sıcak bir meltem gibi esiyor kulaklarıma

Sonra yokluğun var ya
gözlerim yüksekliğinde ayna
ve içinde sen

gülüşün ayrı bir doyumsuz manzara
gözlerin ayrı bir derya

Sen burda yanımdayken böyle değildi bunlar
yoksa biraz daha mı gelmesen
Ağaçlara güllere bakıyorum
ışık gibi kırılıyor gözlerim
yine hüznün içine düşüyorum

Sana benzeyenler geçiyor bu sokaktan
alınıyorum
yalnız sen yakışıyorsun gözlerime
o yüzden çok kırılıyorum

sen yokken hüzün de güzeldi ama
hem gel hem de gelme
sahi ne zaman geleceksin

27/05/2019 Ankara
Yükselen Yağmur