Bugün mavi giy üzerine, mavi gülsün gözlerin
Çık gel karanlıklardan, ellerini bulsun ellerim
Ezinçler kaybolsun, kanımdaki çıralar tutuşsun
Uyandır sevda uykularından, seni bulsun yüreğim.
Yüzüne çarpınca yıldızlar, ağlaması bitmeyen çocuklara benzersin. Ben, resmini kuşlarla birlikte çekmeyi ve acıkmış kuşları ellerinle okşamanı seviyorum. Kirlenmiş sokak lambalarının altında saatlerce seni bekleyip, mevsimin güzü çağırdığı bir kentte seni düşünüyorum.
Acılar ve unutuluş türküleri ıslığımdır benim. Sararan yüzleri öpen dudaklarım, acılı bir yürekte kaybolmalarım ve depremlerin salladığı bir kentte yürümelerim sırf sevda içindir. Sırları dökülmüş aynalarda bile güzelliğini görür, gülüşünün mürekkebiyle aşkı, yalnız aşkı yazarım.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
