Sensizliğin akşam üstleri hüznü çöküyor
Yalnızlığa duruyor yıldızlar
Kuşlar kadim dostlar gibi tenime
Sessizce dokunuyorlar
Kanatları ayrılık rüzgârı taşıyor
Sensizliği konuşuyorlar.
Sensizlik kokusu kaybolmuş çiçek
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
YÜREĞİNE SAĞLIK!
Sensizliğin öğlenleri yüreğimi yakıyor
Güneş tepemde dikleniyor
Şehir birbaştan birbaşa yanıyor
Şakaklarım zonkluyor
Seni kafesinde saklıyorum.
Yüreğiniz der görmesin,daim olsun kaleminiz,saygılar.
Sensizliğin geceleri karartıyor
El yordamıyla aralıyorum karanlığı
Bir yıldız geçiyor gülerekten
Ayı saçlarından yakalıyorum
Bırakıp gitmelerime dayanamıyor
Kapının ardında bırakıyorum hüznü
Hıçkırıkları arkamdan geliyor.
Ne demeli şair ...bu yürek sesi kutlanmaz mı? Tam puan ve saygılarımla kaleminizi kutluyorum.
Şiirinizi okumaktan büyük haz aldım, dost yüreğinizi kutlarım. Kaleminiz daim çağlasın. Tam puan Bilal Esen
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta