Sensizlik denizinde Şiiri - Oktay Çekal

Sensizlik denizinde…

Sessizlik konuşuyor bugün, duydun mu?
Çok dertli yüreğim, ağlamaklı bir hüzün giyinmiş,
Halsiz yüreğimde, duygularım çok karışık,
Gözlerimde yalnızlık, kayan bir gece yıldızı oluyor…

Haydi, rüzgâr es tenime; al tüm ne varsa, bugüne ait…
Temizlensin ruhumdaki, son heyecan dökülsün yerlere,
Bıraktım ben soluduğum havayı, zamanı terk ettim,
Uçsuz bucaksız bir çöldeyim, kum fırtınası örtüyor…

Güneş yakıyor sevgimin yarasını, kanadıkça tuz banıyorum,
Toz bulutu yükseliyor, mahşer günü oluyor hayat,
Yıkılsın ne varsa, yaşadığım enkaz gibi…
Tüm emeklerim uçuşup, bir tütsüde duman olsun…

Ellerim boşlukta çaresiz, mutsuz bedenim bugün,
Yüzümden sessizlik, dökülüyor bin parçayım, dağınığım…
Adımlarım götürmüyor, kaskatı bedenim dermansız,
Bir dalga olup savrulmak, ne güzel olurdu sensizlik denizinde…

Oktay ÇEKAL
16.04.2012-19.55