Yine akşamın telaşlı adımları dolaşıyor kirpiklerimde
Mavi bir bulut gelip konaklıyor düşlerime
Gönlümün tellerinde dolaşıyor
Acımasız, can yakan bir mızrabın kırık ucu
Eski bir bestenin notaları kayboluyor ömrümün çıkmazlarında
Bensizlik selamlıyor geçmişin bilinmezliklerini
Ve...
Bilemediğim bir sen doğuyor ufuklarımdan yine
Kahroluyorum...
Sensizlik değil bensizlikmiş aslında
İçimi yakan
Bilinmezlikler değil, bildiklerimmiş meğer
Düşlerimi kabuslarla donatan
Can kırıkları kanatırken kahkahalarımı
İnce bir acı sızıyor dudaklarımdan
Ölmek istiyor
Ölemiyorum
Hani düşerdi ya ayağımdan terliğin teki
Sallanırken çocuk bahçesinin salıncağında
Yapışırdı ya yanaklarıma pamuk şekeri
Aceleyle, sevinçle koşuşlarda
Süzülürdü ya bakışlarımdan çocuksu bir huzur
Akardı ya yüreğim sana doğru
Aşkla
Kayda geçsin yazdıklarım
Heyhat
Yok artık o kadın
Kim bilir
Belki de
Ben seni sevmeyi sevdim sadece
Eylül GÖKDEMİR/Asimaral... 20.06.2014
Eylül GökdemirKayıt Tarihi : 14.7.2014 14:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüreğime dokundukça acılarım artıyor
Aradığım merhem diye, şu düştüğüm karanlık
Sensizliği bana kader diye satıyor.
Ve uzanır ellerim gecenin zifiri zindanından
Dökülür ağuçlarıma kayan yıldızlar tek tek
Bahtsızlığım dır benim, gök yüzü firarından
Bana sığınan yıldız,ölümden daha ürkek.
Duygularınızın yoğunluğundan etkilenmiş mısralarla yüreğinize sağlık
TÜM YORUMLAR (1)