Takvimlerdeki yapraklar, birer birer ağaçtan düşercesine yere değiyor hüznünden.
Sensizlik çöküyor ruhuma,gecenin tin yüzünde.
Karanlık sokaklar hüznünle dolup taşmış.
Her yer metanet kokuyor...
Sessizlik her yere dağılmış, göz gözü görmüyor yokluğunda...
Ve yüreğim gòzlerinde zemheri,hüznüm bile bana yabancı.
Söndürdüm yerden yanıyor, sözlerinde gözlerim yandı yanalı her seferinde seni döküyorum kalbime.
Beni bu eylül öldürecek
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Devamını Oku
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta