Takvimlerdeki yapraklar, birer birer ağaçtan düşercesine yere değiyor hüznünden.
Sensizlik çöküyor ruhuma,gecenin tin yüzünde.
Karanlık sokaklar hüznünle dolup taşmış.
Her yer metanet kokuyor...
Sessizlik her yere dağılmış, göz gözü görmüyor yokluğunda...
Ve yüreğim gòzlerinde zemheri,hüznüm bile bana yabancı.
Söndürdüm yerden yanıyor, sözlerinde gözlerim yandı yanalı her seferinde seni döküyorum kalbime.
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta