Takvimlerdeki yapraklar, birer birer ağaçtan düşercesine yere değiyor hüznünden.
Sensizlik çöküyor ruhuma,gecenin tin yüzünde.
Karanlık sokaklar hüznünle dolup taşmış.
Her yer metanet kokuyor...
Sessizlik her yere dağılmış, göz gözü görmüyor yokluğunda...
Ve yüreğim gòzlerinde zemheri,hüznüm bile bana yabancı.
Söndürdüm yerden yanıyor, sözlerinde gözlerim yandı yanalı her seferinde seni döküyorum kalbime.
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
