Özleminle alevalev yanıyor yüreğim,
Nisan yağmurları bile söndüremiyor,
İçimde gitgide büyüyen bu yangını.
Seni deli gibi severken,
Hasretine katlanmak,
Sensizliğe alışmak çok zor.
Seni sensiz yaşamak,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta