Sensizlik Çekilmiyor Şiiri - Nuran Kara

Senin gözlerinde gördüm gerçek sevgiyi
Öğrettin bana canım sevilmeyi, sevmeyi
Senden öğrendim birde bırakıpta gitmeyi
Gittiğinden beri bu can öğrendi özlemeyi

Belki birgün benim olursun diye bekledim
Seni öyle çok sevdim; öyle çok özledim
Gece gündüz ben yollarını gözledim
Gittiğinden beri bu can öğrendi beklemeyi

Haber alamadım senden yüreğim yandı
Oysa seni gördüğümde güller açardı
Nasıl oldu da canım kalbin benden caydı
Gittiğinden beri bu can öğrendi üzülmeyi

Ben seni sevmedim sana delice taptım
Ya sen ne yaptın beni bir kenara attın
Ne haber verdin ne de merak edip aradın
Gittiğinden beri bu can öğrendi ağlamayı

Değer mi diyorlar bana bu göz yaşlarına
Değmez mi hiç sevdiğim değer senin varlığına
Bir gün olsa gelsen beni alsan kollarına
Gittiğinden beri bu can öğrendi çaresizliği