Nedir zor olan..?
diye sordum kendime
kelepçeli bir uçuruma düştü gözlerim
dokunma...dokunma sensizliğime..
yoksun....
kendime kaçıyorum acı acı gülüşlerimde
lâbirentlerimde tüketiyorum nefeslerimi
yalnızlık, odamda dolaşıyor
terkedilmiş bir kasaba gibiyim;
hayaleti de,sessizliği de ben,olan...
bırakıyorum kendimi bir külçe gibi koltuğa
radyoda, İbrahim Sadri
-“bir yıldız düşer omuzlarına,ıslık çalar ıslanır şarkılarımı söyler gece..”
Kopuyorum ıslak,hüzünlü gözlerimle
ve ben
sevgini koyuyorum kadehime
şerefine yudum yudum içiyorum
yokluğun, özlemin mezem oluyor
beynim, bir ayrılık filminin senaristi gibi
yazıp çiziyor durmadan
şiirin ritmiyle
kirpiklerimde katılıyor onlara
yağmurdan ıslanmış elbiselerini giyerek dans ediyorlar sanki
dudaklarım,kırık bir tebessüm ve birkaç figürle iştirak ediyor gözlerime titreyerek
yüreğim ise,
kızılcık şerbetini içiyor biteviye
nefesim mi
karanlıkta görünmeyen bir el darağacına çekiyor onu sanki...
gel…
gel..! artık neredeysen..
seni...
seni bir bahar gibi sevmek isterdim..
ille de gözlerini
anlasana,kimsesizim
senden başka yâr, bilmem
dile,
yaprak gibi döküleyim ellerine
göz göz bakayım yollarına
ama,ille de gel..!
sensizlik çekilesi değil..! SENSİZLİK ÇEKİLESİ DEĞİL..!
Kayıt Tarihi : 31.3.2011 12:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
radyoda, İbrahim Sadri
-“bir yıldız düşer omuzlarına,ıslık çalar ıslanır şarkılarımı söyler gece..”
Kopuyorum ıslak,hüzünlü gözlerimle
ve ben
sevgini koyuyorum kadehime
şerefine yudum yudum içiyorum .
..
işte günün en AŞK şiiri....
sevginin ve özlemin derin ifadesini duyguyla yoğurup sunmuşsunuz okuyucuya..
tebrik ediyorum..
+10 puan + ant.
Özeni/emeği kutluyorum.
Nicelerine / Erdemle.
Bu şiire böylesi ipekli bir elbise yakışır.
Bu şiir için öncelikle yorumum bu olacak.
Sonrası size ve sizin gereğini yapmanızdan sonra da iş bizlere düşer.
Saygı ve sevgilerimle.
Dostça ve sağlıcakla kalınız.
* * * * * * * * *
Sensizlik Çekilesi Değil! ..
nedir zor olan,
diye sordum kendime…
kelepçeli bir uçuruma düştü gözlerim
dokunma...
dokunma sensizliğime..
yoksun....
kendime kaçıyorum acı acı gülüşlerimde
lâbirentlerimde tüketiyorum nefeslerimi
yalnızlık, odamda dolaşıyor
terkedilmiş bir kasaba gibiyim;
hayaleti de, sessizliği de ben olan...
bırakıyorum kendimi
bir külçe gibi koltuğa…
radyoda, İbrahim Sadri:
“bir yıldız düşer omuzlarına,
ıslık çalar, ıslanır,
şarkılarımı söyler gece..”
kopuyorum,
ıslak, hüzünlü gözlerimle…
ve ben
sevgini koyuyorum kadehime
şerefine yudum yudum içiyorum
yokluğun, özlemin mezem oluyor
beynim, bir ayrılık filminin senaristi gibi
yazıp çiziyor durmadan
şiirin ritmiyle...
kirpiklerim de katılıyor onlara
yağmurdan ıslanmış elbiselerini giyerek dans ediyorlar sanki…
dudaklarım,
kırık bir tebessüm
ve birkaç figürle iştirak ediyor gözlerime
titreyerek…
yüreğim ise,
kızılcık şerbetini içiyor biteviye
nefesim mi? ..
karanlıkta görünmeyen bir el
darağacına çekiyor onu sanki...
gel!
gel, artık neredeysen!..
seni,
seni bir bahar gibi sevmek isterdim…
ille de gözlerini …
anlasana…
kimsesizim…
senden başka yâr bilmem…
dile…
yaprak gibi döküleyim ellerine
ama,
ille de gel!..
sensizlik çekilesi değil!..
SENSİZLİK ÇEKİLESİ DEĞİL!..
Şafaknur Yalçın
TÜM YORUMLAR (12)