Sensizlik Caddesi Şiiri - Safiye Saruhan

02:15’de çaldı telefon
Açıldı bütün duygular
yok olduğum o an
Nefretini,senden duyduğum
O an işte
Parçalandı beklentilerim
Bir buse eşliğinde kapıldım rüzgarına
03:22’düştüm yollara
Seni aradım sensizlik caddesinde
Kayboldum küflü sokak lambasında
Islak kirpiklerim üşüdü
Sensizlik caddesinde
Sokak mızıkacılarında gördüm seni
Omuzlarım da kimsesiz yağmurlar
Kulağımda senden duyduğum
Kahpe bir melodi
Lekesiz bir maziye gömdüm seni
03:50’de bir cesed bulundu
Gözleri kanlanmış
Belliydi çok ağlamış
Kimsesiz bir cesed
Parmak aralarında sakladığı
İhanet halkalarıyla
Kimliksiz bir cesed bulunmuş
Ihlamurlar altında