Sensizlik Bulutları

Çöktü kara bulutlar
Kapladı benliğimi
Hiç kimseler bilmedi
Seni çok sevdiğimi.

İçim içime sığmaz
İçim şimdi yanardağ
Meyva vermiyor artık
Umut bağladığım bağ.

Oysa ne çok umutlar
Ne hayallerim vardı
Hayaller suya düştü
Göründü dağın ardı.

Sensizlik bulutuyla
Her yanlarım kaplandı
Yokluğun paslı bıçak
Yüreğime saplandı.

Şu soğuk gecelerde
Yatağımın üstünde
Ağlarım ben ama sen
Mutlu musun küstün de?

Umarım mutlusundur
Ben hiç mutlu değilim
Seni sayıklamaktan
Kurudu ağzım dilim.