Sensizlik bu şehirde Şiiri - Hayati Kork

Yoksun ya bu şehirde, baktım her şey anlamsız.
Hasret ekip gitmişsin, hüzün kaplı gökyüzü.
İniyor yüreğime, bulutlar kopup ansız.
Bu şehrin sokakları tırmalar öykümüzü.

Hazan çökmüş mevsimin en soylu baharında.
Gün irkilip çekilmiş, gece ise tutarsız.
Kaldırımlar kavrulur, yanıp senin harında.
Güneş de sıvazlıyor yanan gönlümü ansız.

Gördüm ki seni arar bir tek vefalı yürek.
Nefes nefese kalmış bu şehirde yokluğun.
Maziyi tırtıklayıp, taşlarını sökerek,
Sokaklarında kurmuş barikat suskunluğun.

Hüzün düşer takvimler,
Yokluğunda her güne.
Ayrılıklar ruhuma taşır zamansız kışı.
Buz tutan şu gönlüme iner hasret vurgunu.
Beyhude gözetlerim dönüşsüz her gidişi.

Dediler, "Son vedadır bu duraktan kalkışlar."
Kim bilir bu durakta ne ayrılıklar olmuş.
Anlamını yitirmiş soluk, silik bakışlar,
Öylece baka kalıp bu durakta kahrolmuş.

Ne acılar yaşanır şu üç günlük dünyada.
Hüküm yeyip her celse, mahkûm oluşlar bir de.
Yüreğime saplayıp bin bir anlamsız veda,
Sensizlik kol geziyor, virane bu şehirde.

— H. Kork... Gecenin bir vaktinde