Sensizlik Bu! Şiiri - Döndü Dülger

SENSİZLİK BU!
Bir çocuk gibi büküldü boynum sensiz yabancıyım her yüze.
Hayata, mutluluğa, hayallere el sallayan suskuların şahıyım bu günlerde.
İşte sensizlik bu!
Kök söktüren, hayatın lezzetini terkettiren.
Boğazımda düğüm düğüm bir lokma olup,
Kusamadığım, yutamadığım,
Yerine kimseleri koyamadığım bir işkenceye dönen.
İşte yokluğun bu!
Hayatımı kabusa çeviren.
Dışımı buz keserken içimi yangın yerine veren.
Uykuyla cebelleşerek geceye esir olup,
Hayalinle sabaha merhaba dedirten.
İşte aşkının adı bu!
Seni hâlâ şiirlerle, şarkılarla büyütüp,ruha bürüyen.
Ve ne garip ki sensiz yaşıyabiliyorum derken bile ölümün kıyısında beklettiren.
Ve hâlâ nefesim kesile kesile,
Senin bir sözünle hayata dönmeyi bekleyen...
Döndü Dülger