Sensizlik Bu Şiiri - Haylaz Yağmur

Bir yıkıntının sınır ötesin de umutlarım...
Gölgeler örttü mutluluklarımı,
Adına sakladım aşk adına,yaşamak adına ne varsa,
Sanma suskunluğum kızgınlıktan,
Sanma unuttum senli ne varsa,
Şaşkınım sadece sensizliğime,
Nasıl nefes alabildiğime,
Nasılda bakabildiğime
Her defasında yokluğunu gördüğüm şu aynalara...
Şaşkınım yüreğim böylesi bi sancıdayken,
Geceler bitmezken sensizliğin bilmecesinde,
Nasılda aydınatıyor güneş sensiz her sabahı,
Gökyüzü hala masmavi ve bulutlar hala beyaz...
Hala çocuklar çok masum,
Hala dünya dönüyor yani...
Benki yok oluyorken tenhalarında yalnızlığın,
Sabrım sınıyorken benliğimi,
Gözyaşlarımda boğuluyoreken adını koyamadığım bu yürek sancım,
Ve acizlik içinde ölümü isterken böyle çıldırasıya,
Şakınım...
Hala yaprakların boynu bükük rüzgara,
Hala şarkılar aynı,
Ve hala bir gün daha bitti diyor insanlar,
Şaşkınım bilinmez bi ufuk ama her şey aynı,
Benmi göremiyorum yoksa adınıdamı alıp gittin görebildiğim tüm ufuklardan....
24.07.2007 01:42:15