Sensizlik Bir Ölüm

Yıldızlarla dertleştim ben bu gece
Sigaramdan derin bir nefes daha çekince
İnsan anlıyor her şeyi sevdiği gidince
Sevdiğinin hayali göz önüne gelince

Hasretlik çekilmiyor insan sevince
Mazideki o günler akla gelince
Ve ilk defa ağladım ben bu gece
Yıldızlara bile belli etmeden,sessizce.

Yıldızlar bile üzüldü beni böyle görünce
Parlaklıklarını kaybettiler birden üzülünce
Sanki paylaşmak istiyorlardı benimle her şeyi
Onlar bile çözemedi,bu bilinmez bilmeceyi.

Gecenin karanlığında kayboldular gittiler tek tek
Karanlık ve sen kaldın hayalimde bir tek
Sensizlik bir ölümdü,Sonsuzlukta bitmeyecek
Anladım bunu senden başka kimse bilmeyecek.