Sensizlik Basınca Damarıma

Beni anlayan bir mekan arıyorum.
Kulaklarımı tıkamışcasına sessiz,
Bir karıncanın bile olmadığı kadar ıssız,
Kimsenin olmadığı bir yer...
Telefonun çekmediği,
Yolun geçmediği,
İçinden çıkamayacağım
Ve sesimin yankılanacağı bir yer.

Sensizlik basınca damarıma,
Bir çığlık çok uzaklara...
Öyle bir çığlık ki,
Kulakları sağır eder.

Yalnızlık takılınca ağlarıma,
Engel olamam gözyaşlarıma.
Sele uğrar mekan,
Kocaman bir ıslaklık
Bana kalan!

Yaş düşünceler beni hasta eder.
Kalbime soğuk değer,
Ateşler içinde yığılırım
Mekanın bir köşesine.
Bir şişe daha açarım,
Sensizliğin şerefine
İçerim kadeh kadeh.

Başa saplanır bir ağrı,
Bir ses tırmalar kulağımı.
Tanıdık bir ses!
Özlem duyduğum,
Hasretiyle uyuduğum
Bir ses.
Hoşgeldin rüyama....

Bir buse kondur yanağıma,
Ve ben uyanmadan çık uykumdan.
Nasılsa sadece rüya...
Gözlerimi açtığımda
Yanımda bulamayacağım.
Bir sitem,
Bir çığlık daha
Şu yalan hayata!

Ben toprak olana kadar
Bu mekan da kalayım.
Her gün sensizliğe yanayım.
Sessizlik hiç bozulmasın,
Kimseler uğramasın.
Ben yine,
Gökyüzüne seni haykırayım...