Sensizlik almış sokakları

Sensizlik almış sokakları
Anılar kaplamış kaldırımları
Kucağımda öksüz kalmış sevdanın karanlıkları
Pervasızca takılı kalan hasret çınarları
Kalbimin içinde yaklaşamadığım vesileler
Alıkoyduğum gözyaşlarıma son geceler
Tek bir sözcük sığıyor ömrüme
Oda vedalar kapatırken bendekilerin
Kapısını
İnliyor anılar sessiz ölürcesine
Ve son kez yağıyor yağmur düşlerime
Hayallerime sarar sarmış bir yaprak
Dudağımda derinden çaldığım ıslık
Bu gece çocuğum yaşım yok, adım yok
Boğuk bir sesle arkanda özlemlerine sarılıyorum
Yüreğime acımak yasak sızlanma yok
Şarkılar suskun, kırık nakaratlar yok
Sensizlik kurşun deliği gibi delik
Haykırıl yok, medet yok
Duvarlar üstünde unuttuğum avunmalarım
Onlarda bile sen yok, ben yok
Var olan tek bir ölüm