Sensizlik Adına Şiiri - Derya Cantimur

Yalnızlık neymiş bilmezdim senden önce
Sensizlik kadar korkutmadı karanlık
Masamda kırmızı loş bir ışık
Kadehimi sana kaldırdım sensizliğe içiyorum

Odam bomboş bir sigara bir kadeh
Ve ben yine yalnızım
Issız bir yolda sarhoş bir gecede
Kadehimi sana kaldırdım sensizliğe içiyorum

Yüreğimde sönmeyen bir sevda yangını
Hayatın acımasızlığını düşünüyorum
Bekliyorum;belkide şafakla bir güneş doğacak
Aydınlık güne karşı
Kadehimi sana kaldırdım sensizliğe içiyorum

Bir ressam oluveriyorum birden
Bir resim çiziyorum yalnızlığıma
Renkler siyah gri arası
Bir ümit;
Belki diyorum gözlerin ışır tuvalimde
Bakarsın aydınlanır boş odam
Adı sensizlik olan yalnızlığım dağılır
Ve ardından yalnızlığa dair son bir şarkı söylüyorum
Kadehimde son bir yudum
Ağır ağır ölüme yaklaşıyorum

09.07.1993
saat:14.25