Sensizlik Şiiri - Esma Doğan

Hasret dolu mısralarım
Geçmişimle yüz yüze
Yılların alıpta götüremediği
Bir aşk var içimde

Sonsuzluğa götürür beni
Kalbimi kör eden
Dilimde lal cümlelerim
Firari uykularım

Geceler dost akan gözyaşlarıma
Hayalin avutur beni
Yastığımda hala sen
Gülümsetir hasretin acısı

Hani alırdın ya koynuna beni
Yıldızların kıskandığı
Gecenin en vazgeçilmez anlarında
Kahkahalarım gökyüzünü aydınlatırdı

Şimdi ise sevinçlerim bir kazaya
kurban
En ağır biçimde yaralı
Kaderin yazmaya cesaret edemediği sen
Şimdi çok uzaklardasın

Ürperiyorum düşüncelerim firari
Yok oluyorum yavaş yavaş
Kendi benliğimi  öldürcesine
Bir çift göz ağlıyor

Nedeni belli huysuz
Kör kütük hasret ayıklıyorum
Sevdası derin yamaçlarda
Ellerim üşüyor sıcaklığına

Sevdamı arar oldum istasyonu puslu
tren garında
Hadi gel de bul beni
Aşkının darmadağın ettiği enkazı
Yoksul yüreğimin kapanmayan yarası

Duy sesimi burası ölüm pençesi
Cehennemin yangın sahası
Kavruluyor yüreğim
Dayanacak gibi durmuyor
Bu canın kalp parçası