Sensizlik Şiiri - Neslihan Isındere

Özleminin en çok yaktığı saatlerdeyim
Gün geceye dönüyorken aniden
Herkesler evlerine çekiliyor
Sokaklar ıssızlaşıyor aniden.
Çıkarıp üzerimden günün telaşını
Yalnızlığımı giyiniyorum özenle.
Hüznümü yerleştiriyorum tekrardan
En çok yakışan yüzüme…
Hayalin kusur kalır mı?
Oda yerleşiyor tam karşıma.
İşte o zaman
Geçmiyor zaman
Hasretten kor gibi yanarken yüreğim
Yinede her yerde seni arıyor gözlerim…

Hani diyorum
Hani şu an yanımda olsan
Yüzümdeki hüznü gülüşlerinle kovsan
Yalnızlığımı sıyırıp bedenimden
Her öpüşünde varlığını giydirsen üzerime yeniden
Kimsesizliğimi söküp atsan taa içimden…

Diyorum işte
Sadece diyorum.
Önce olmayacak şeylerin hayalini kurup
Ardından her birini kırıyorum yeniden
Tamda orta yerinden…

Özleminle başa çıkamadığım en zor günlerdeyim.
Günler geçiyor da
Özlemin takılıyor bir önceki günde.
Elinde sanki bir neşter
Deşip duruyor içimi
Hem de hiç üşenmeden…

Karşımda hayalin
Yüreğimin derinliklerinde özlemin
Ve yüzümde hiç kaybedemediğim hüznüm
Anlayacağın,sensizliğin son demlerindeyim...