Sensizlik Şiiri - Mümin Çelebi

Oturdum bir başıma gölgede akşamın karanlığında
Bir ağacın yanında ay ışığında, yıldızlar altında
Rüyada değilim, sen diye serap görüyorum aslında
Binlerce seni görüyorum, hepsi duruyordu karşımda

Ben seni unutamadım ki hep takılı kaldın aklımda
Kopartıp atamadım, sensizliğini taşıdım yanımda
Ben bir hayalde sen ise yaşıyorsun ayrı bir dünyada
Binlerce seni görüyorum, hepsi duruyordu karşımda

Seni ektim ben gönül bahçeme yeşersin diye baharda
Göz yaşımla suladım, su kalmadı kurudu o pınarda
Bu bedeni senin kölen ettim sana giden aşk yolunda
Binlerce seni görüyorum hepsi duruyordu karşımda

Derelere köprüler yaptım, sen yine de kaldın karşıda
Senin için aklımı zayi ettim, satılır mı çarşıda?
Sana ulaşmak için dolaşıyorum nice dağ başında
Binlerce seni gördüm, bir sen olsan yeter benim yanımda

Senin için dolaşıyordu bu akan kan damarlarımda
Bir can var ki yanıp kavruluyor senin aşkın yokluğunda
Rüzgara kapılıp yanan külleri uçuşuyor karşında
Binlerce seni gördüm, bir sen olsan yeter benim yanımda

Kulaç atarak yüzüyorum ben senin meçhul serabında
Çok açıldım, vurgun yedim senin derinliğine daldım da
Bir sızı başladı, acı var geçer mi bilmem sol yanımda
Binlerce sen değil de, bir tek sen kaldın benim şu aklımda

Gün ağardı sabah oldu baktım yine sen yoksun yanımda
Güneş doğdu usulca ısıtarak yatıyor şu koynumda
Sensizliğin sardı dolaşıyor kollarımın arasında
Binlerce sen değil de, bir tek sen kaldın benim şu aklımda

Mümin Çelebi