Sensizlik Şiiri - Havva Açıkel

Yine sabah oldu sensiz uyandim
Bütün bir gün sensiz yine nasil gececek
Elimi yüzümü yikadim kahvalti hazirladim
Sende yoksun bütün bunlari kim yiyecek?

Sarkimiz geldi aklima hani mirildanirdikya
Sonra sen bana ben sana miz mizlanirdikya
Sen söyle, yok ben söylemem diye nazlanirdikya
Sende yoksun nazimi kim cekecek?

Ne zormus sensizlik günde gecmiyor
Cayimda hüzün var bardakta bekliyor
Elinde sepetiyle simitci cocuk geciyor
Hey ufaklik bize iki simit, diye kim seslenecek?

Gam dolu sofram bak elini süren yok
Kizarmis ekmegime yagimi süren yok
Sekerde katsam cayima cayin tadi yok
Yüregimin tadi yerine nasil gelecek?

Yarin kesin gelecegim elimde güllerle
Cocuklarin yaninda birakmam seni öyle
Ben dersimi aldim sensiz günlerde
Bu koca gece yarina nasil bitecek?

Üzersem bir daha seni, ciksin bu canim
Sensizligi anladim kirik herbir yanim
Birdaha kirmam seni affet sultanim
Affetmezsen söyle beni kim sevecek?

Havva Açıkel (Frankfurt 2008)