Sensizlik Şiiri - Bahri Çelik

Ellerin yoksa tenime değecek ruhun
Okşayacak bedenimi ılık nefesin
Uzaklaşmışsa gözlerimden taa uzağa
Yaşam bana ölümden beterdir sensizlik

Muhabbettir istediğim senden özlemle
Kara gözlü sürmeli yay gibi kaşlara
Olmazsa bir sözün yoksa kelimelerin
Yaşam bana ölümden beterdir sensizlik

Şu yüce dağları sıralasam önüne
Versem yıldızları taçlar yapsam başına
Ayrılığın acısını tattıracaksan
Yaşam bana ölümden beterdir sensizlik

Gözyaşları dökülürken hep gözlerimden
Yanaktan akarken yağmur gibi incecik
Süzülürken damlalar halinde yerlere
Yaşam bana ölümden beterdir sensizlik

Varsın olsun çile çekmek binlerce defa
Taş topraklı yollarda hüzünlü giderken
Har ile yanan yüreğimde serkeş halin
Yaşam bana ölümden beterdir sensizlik

Her gece olduğunda zifiri karanlık
Yatağımda hayalin yoksa baktığımda
Uyumam uzun zaman bitkinlik sevdama
Yaşam bana ölümden beterdir sensizlik

Güneş doğarken sabahın aydınlığına
Huzuru verirken sevgiyle insanlara
Alaca karanlığında kayboluyorsan
Yaşam bana ölümden beterdir sensizlik