Bir ışık parladı sen sanıp peşinden gittim,
Bunun sen olmadığını anladığımda kendindem geçtim,
Sen yanlış yoldan gidince bende seni bırakıp doğru yolu seçtim,
Sonra alıştım sensizliğe,sensizliği sevdim,
Sensizliğin sevilmeyeceğini anlayınca işte o gün bittim,
Sensiz olarak devam ettim hayatıma,
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta