Sensizlik Şiiri - Asimavikemal Aykılıç

Sonbahardı,yanlızdım...
yürüyordum..
yapraklar düşüyordu ben ise yürüyordum yol boyu
sokakta kimse yoktu
bir an durdum
bir ses vardı, duyuyordum
galiba birşeyler anlatıyordu bana
ama anlamıyordum
sanki seni anlatıyordu
ama uzaktaydı çok uzakta
duyuyordum evet duyuyordum
fakat anlamıyordum
çok korkuyordum birtanem çok korkuyordum
ses netleşiyordu ve beni korkutuyordu
çünkü sensizlikten bahsediyordu
sensizlikten ve sonsuzluktan...

ASİMAVİKEMALAYKILIÇ