Sensizlik Şiiri - Turgay Tekiner

Kömür karası gecelerin derinliğinde
Kuzey rüzgarının uğultusuyla
raks ederken hayallerim
depreşirken duygularım
tutacak bir el
başımı koyacak bir omuz
bir buse konduracak gerdan
sarılacak bir bele öyle hasretimki
hasretim sana
özlemim sana
dökülen damlalarım sana
Sen sevdiğim
Sen taptığım kadın
Sen gönül bahçemin dikensiz gülü
Sen hayallerimin prensesi
Sensizlik bitmeyen gece
Sensizlik doğmayan güneş
Sensizlik dipsiz bir girdap
Sensizlik zirvesine ulaşılamayan bir dağ
Sensizlik yaşarken ölmek gibi öyle zorki
bir gülüşüne bir bakışına muhtacım
bir öpüşüne hasret titreyen dudaklarım
sıcaklığına muhtaç üşüyen ellerim
Seni istiyor her yeri seninle dolu kalbim
bir yıldız daha kaymadan gözlerimden
yüreğimden bir arzu daha sönmeden
geliyorum ey yarim ey sevdiğim
bir daha yağmamalı hasret yağmurları
ağlamamalı bu yürek bir daha
hüznünü hasretine sarıp
alıp dağların ve yıldızların gölgesini
yüzümde kış, bakışlarımda kar
yorgun akan bir ırmak misali
kimsesiz sokaklara bırakıp yanlızlığımı
geliyorum ey yarim ey sevdiğim
geliyorum sana aç kollarını geliyorum....